Komentarze: 0
Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.
Zadaje sobie odwieczne pytanie...czy mimo porazek,zawodów i bolu jakie niesie nam za soba zycie,warto oddawac sie marzeniom?
Czy moze w pewnym momencie odwiesic je na polke i od czasu do czasu odkurzyc,gdy osiadzie na nich pył ....
Odpowiedzi na to pytanie szukam od dawna i wciaz na nowo zadaje je sobie kazdego dnia.
Budzimy sie z nadzieja na lepsze jutro i to w pewnym sensie sa nasze marzenia,nasze niespelnione sny.
Moze ktos stwierdzic,ze marzenia to przezytek,ze czasem warto sie obudzic i zaczac zyc naprawde,zamiast ludzic sie mysla o czym,co nigdy nie nastapi,ale czymze byloby nasze zycie,gdyby nie odrobina fantazji...nawet,jesli w glebi duszy zdajemy sobie sprawe,ze nigdy nie zostana zrealizowane.
Zycie to droga wsrod kolcow i korzeni...tylko od nas zalezy jak przez nie przejdziemy...czasem potrzeba marzen,by nie czuc bolu,stapajac po wyboistej drodze.
Za kazdym razem,gdzy ktos nam podcina skrzydła ,spadamy na ziemie z hukiem,ale moze warto sie podniesc,by pofrunac dalej?
Moze warto nadal marzyc,mimo,ze czasem te marzenia wydaja nam sie nierealne....ale jednoczesnie twardo stapac po ziemi,by nastepnym razem byle podmuch nie byl dla nas wystarczajaco silny,by nas powalic na kolana.
Paulo Coelho — Alchemik
Zadaje sobie odwieczne pytanie...czy mimo porazek,zawodów i bolu jakie niesie nam za soba zycie,warto oddawac sie marzeniom?
Czy moze w pewnym momencie odwiesic je na polke i od czasu do czasu odkurzyc,gdy osiadzie na nich pył ....
Odpowiedzi na to pytanie szukam od dawna i wciaz na nowo zadaje je sobie kazdego dnia.
Budzimy sie z nadzieja na lepsze jutro i to w pewnym sensie sa nasze marzenia,nasze niespelnione sny.
Moze ktos stwierdzic,ze marzenia to przezytek,ze czasem warto sie obudzic i zaczac zyc naprawde,zamiast ludzic sie mysla o czym,co nigdy nie nastapi,ale czymze byloby nasze zycie,gdyby nie odrobina fantazji...nawet,jesli w glebi duszy zdajemy sobie sprawe,ze nigdy nie zostana zrealizowane.
Zycie to droga wsrod kolcow i korzeni...tylko od nas zalezy jak przez nie przejdziemy...czasem potrzeba marzen,by nie czuc bolu,stapajac po wyboistej drodze.
Za kazdym razem,gdzy ktos nam podcina skrzydła ,spadamy na ziemie z hukiem,ale moze warto sie podniesc,by pofrunac dalej?
Moze warto nadal marzyc,mimo,ze czasem te marzenia wydaja nam sie nierealne....ale jednoczesnie twardo stapac po ziemi,by nastepnym razem byle podmuch nie byl dla nas wystarczajaco silny,by nas powalic na kolana.
Paulo Coelho — Alchemik
I tylko jedno może unicestwić marzenie - strach przed porażką.